વિલાયતમાં વ્હાલી, હવે તું જવાની -દિલીપ ગજજર

વિલાયતમાં વ્હાલી, હવે તું જવાની

વધુ ભણવા માટે વિલાયતમાં વ્હાલી, હવે તું જવાની

ને ભાવિના જીવતરને ઘડવાને પ્યારી, હવે તું જવાની

ફકત થોડાં દિવસો સુધી ઘરમાં રહીને હવે તું જવાની

નથી કલ્પી શકતા સ્થિતી શું થવાની  હવે તું જવાની

હજી રમતી કૂદતી’તી આવી ઘડી ત્યાં હવે તું જવાની

વરસ સોળની જેવી  વ્હાલી ઉંમરમાં હવે તું જવાની

ખબર પણ પડી ના આ જીવતર સર્યુ ક્યાં નજર સામે તારી

વિત્યું  બાળપણ  આજ  આવી  યુવાની,  હવે તું જવાની

અમે રાતદિવસ જીવનડાળે તારી ઉજવતાં’તા ઉત્સવ

અમારી  રહી  શેષ  જુદી  કહાણી  હવે  તું જવાની

પડ્યું નાનું ઘર આ નગર આજ ઓળંગી ઉંબર ને અવનિ,

જો   આકાશ  માર્ગે   પ્રસારીને  પાંખો  હવે  તું  જવાની

ઘણાં મિત્રો ભેટીને દેશે વિદાઈ તને એરપોર્ટે,

જરા હાથ ઉંચો કરી ગુડબાય હવે તું જવાની

તું સંભાળજે, સારા સંસ્કાર, ઉત્તિર્ણ ભણવામાં થાજે

લઈ  મમ્મી-પપ્પાના આશિષ સંગે  હવે તું જવાની

ખુશીથી તું જાજે, દઈ ધ્યાન ભણજે, ખુશીથી ત્યાં રહેજે

સમય  મળતાં  વ્હાલી  જરા યાદ કરજે હવે તું જવાની

ત્યાં ઘર સ્નેહીઓ મિત્ર છે પગલી, ચિન્તા જરા પણ ન કરતી

પરિવારની    જેમ   સચવાશે   જ્યાં  તું  હવે તું   જવાની

રમકડાં ને પગલાનો પગરવ હવે ઘરની ભીંતો કહેશે

ઘણો  સ્નેહ  નિસ્વાર્થ યાદો ધરીને  હવે તું જવાની

-દિલીપ ગજજર,

લેસ્ટર ૨૬ ઓગષ્ટ ૨૦૦૯.

શ્રી ગણેશાય નમઃ-રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

Shree Ganesh Paintings by Kakadia Mansukh

શ્રી ગણેશાય નમઃ

માત   પાર્વતિ  પિતા  મહેશ

વિઘ્નહર્તા  ગણનાથ  ગણેશ

શુભ સુમંગલ  સ્મરણ  મીઠા

રિધ્ધિ સિધ્ધિ સહ આજ દીઠા

સૂરજ  દેવ  સમ  તેજ  પ્રભા

આનંદ  હિતકારી  દેવ  સદા

નત   મસ્તકે   જોડી   હાથ

પ્રથમ  વંદીએ  દેજો   સાથ

રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

ગ્રંથારંભે, કાર્યારંભે,ગણેશજીનો મહિમા સહુએ ગાયો છે, ,આજે અહીં રમેશ પટેલે મોક્લી આપેલ સ્તવન રજુ કરું છું. મૂર્તિપૂજાનો મહિમા વૈદિક સંસ્કૃ તિ એ સારી પેઠે સમજાવ્યો છે. આકાર રંગ અને રુપ વિનાના જગની કોઈ કલ્પના માનવી કરી શકે ખરો ? મૂર્તિ ઉપાસકને માટે માધ્યમ બની રહે છે શ્રધ્ધ્યેય ને સાધવાનું…હાં, સિમીતમાં સાંત આવવાથી સાંતને અનંતમાં વિસર્જન કરી દેવાની છે જેથી તે દોષ પણ જતો રહે..તેથી અનંત ચતૂર્દશી…ખરેખર તો દોષ નહિ પણ મૂર્તિને એક મર્યાદા હોય છે પણ જ્યાં મર્યાદમાંથી અમર્યાદમાં પ્રવેશ થયો કે અનંતનો અનુભવ થયા વિના નથી રહેતો. ગણેશ ચતૂર્થી આમ રીતે જોઈએ તો ચતૂરથી જાણી શકાય છે.ગણેશજીના જેટલા વિવિધ સ્વરુપો  આજના સમયમાં  પણ આવતા રહે છે તે પ્રમાણે મોર્ડન કહેવાય..મોરના ઉપર બેઠેલા ગણપતિ મનસુખ કાકડીયાના ચિત્રમાં દેખાય છે. ત્યારે થોડીવાર એમ થાય કે શું કોમ્બીનેશન છે !!! જાણે મોટરબાઈક પર ગણપતિ…મોર બેસી ના જાય ? જ્યારે ચિત્રમાં તો મોર થનગનતો નજરે પડે છે અને આગળ તો જળ સરોવરનું વિઘ્ન છે જેમાં સુંદર કમળો છે. પણ પ્રતિકની ભાષા સમજીએ તો સમજાય કે જ્ઞાન પર અસવાર ગણેશજી છે.સૂંઢમાં કમળ છે કમળ નિર્લેપતાનું પ્રતિક છે. જ્ઞાનના પરિપાકરુપે વ્યક્તિ નિર્લેપ રહેશે તેનો વિવેક તેને સભાન સ્વસ્થ રાખશે મનને દુષિત નહિ થવા દે.આવુ તો ઘણું આપણને સમજવા મળે જો આપણે ધ્યાન કરીએ તો…ગણપત્યાથર્વશિર્ષમાં ખુબ સુંદર સ્તવન કરાયેલ છે જેનું પારાયણ આ દિવસોમાં રોજ એક સમયે પાંચ વાર કરતા…ચિત્રમાં ગણપતિએ કાર્તિકેયભાઇ પાસેથી વાહન આજના પુરતું લીધુ હશે અને માઉસ ઘરે હશે જેથી શિવજી કોમ્પ્યુટરયુગમાં પાછળ નહિ રહી જાય…ગણપતિનો માઉસ જરુરી ખરો ને ? આમ તો કાળા ને ધોળા દિવસ ને રાત તથા સમયરુપી માયા ઉંદરનું પ્રતિક છે..તેની સામે પ્રપોર્શન બરાબર થઈ જાય છે આમ તે ઉંદર જેવા ઝીણા માયાવી ફૂંકી ફૂંકીને પણ જીવનદોરીને કાપનાર છે…  —દિલીપ ગજ્જર

પ્રથમ પૂજા- કાકડીયા મનસુખ

આજે એક વર્ષો પુરાણા મિત્રનું મેઈલ દ્વારા નિમંત્રણ કાર્ડ આવ્યું છે. તેઓના શ્રી ગણેશના પેઈન્ટીંગ્સનું હાલમાં પ્રદર્શન અમદાવાદની કર્ણાવટી આર્ટ ગેલેરીમાં રાખવામાં આવ્યું છે. સાથે સાથે તેમની ઓડિઓ સીડી. શ્યામ સંગે ઘેલીનું પણ વિમોચન રાખવામાં આવ્યું છે જેમાં તેઓએ રચેલાં કૃષ્ણ્ગીતોનો સમાવેશ છે. આપની સમક્ષ મુકવાનું મન એટલા માટે થાય છે કે આ પ્રસંગ એક કવિ અને કલાકાર માટે ઘણો મહત્વનો બની રહે છે તેને બઘાને સહભાગી કરવાનું મન થાય છે. હું ત્રણ વર્ષ પહેલા જ્યારે મનસુખભાઈને મળેલો ત્યારે તેઓ દશ બાય દશથી પણ નાની ઓફિસમાં ગણપતિના પેઈન્ટીંગ્સ બનાવતા હતા..દરરોજનું એક અને તે પણ જુદુ જુદુ..તેમને મળતા જ મુલાકાત સત્સંગમાં બદલાઈ જાતી અને જ્ઞાન કર્મ ભક્તિ અધ્યાત્મ,સાધનાના અનેક સિદ્ધાંતઓ તેઓ અનુભવ અને ઉદાહરણ આપીને સરલતાથી તલપદી કાઠીયાવાડીમાં સમજાવતા જ્યારે છૂટા પડીએ ત્યારે પણ સત્સંગનું નિમંત્રણ અવશ્ય આપતા. જો હું તેમના ભાઇ હસમુઈનો મિત્ર ના હોત તો મને તેમનો કશો લાભ ના મળ્યો હોત. હસમુખભાઈ પ્રિન્ટીંગ પ્રેસ સંભાળે સાથે સાથે મનસુખભાઈની સેવા લક્ષ્મણની માફફ છાયાપુરુષ બની કર્યે રાખે પરિવારનું પણ ધ્યાન રાખે..મારા જેવા એનાર આઈને જ્યાં જવું હોય ત્યાં સ્કૂટર પર પહોંચાડી પણ આપે જ્યાં મને જાણ છે સબંધીઓ પણ આપણને બસનો નંબર કહી છૂટા પડી જાય. હસમુખભાઇ મોટાભાઇનો સત્સંગ ચાલતો હોય ત્યારે આવનાર વ્યક્તિની સંભાળ રાખે તેમને ચા પાણી કરાવે અને સદાય હસતા મુખે.. આ બન્ને ભાઇઓ કોઇની લાચારી કર્યા વિના પોતાની આજીવિકા મેળવે અને કલાસર્જન અને સાહિત્યસર્જન કરે અને અનેક ને સત્સંગની સરવાણીનો લાભ આપે.તેમનું આ નિમંત્રણ હું ભાવપૂર્વક સ્વીકારું છુંત્યાં આવવાનું ઘણુ મન થાય છે જો પહોં નહિ શકાય તો મનથી તો અવશ્ય પહોંચી શકું છું આ શકયતા તો ઇશ્વરે મને કમસેકમ આપી છે..હું પ્રદર્શનના હોલમાં મનોમન પહોચી જઈશ અને કર્ણાવટીના હોલની ચારે તરફ લાગેગા ગણપતિના પેઈન્ટીંગ જોવામાં તલ્લીન થઈ જઈશ.આવો ગણપતિના વિષેશ દિવસોમાં તેમની વિષેષતાને બિરદાવીએ. કલાકાર તો નિર્દોષ અને નિસ્વારથ ભાવે પોતાની કલા બધાની સમક્ષ ધરી દે છે ગુપચુપ બની કલા નિહાળી દર્શકો ચાલ્યા જાય છે..અને એક દિવસ કલાકાર પણ ચાલ્યા જતાં હોય છે ત્યારે આપણે જોવાનું કે સમાજ તેને બદલામાં શું આપે છે..

માનવ તારા ભાગ્યનો કેવળ તું જ વિધાતા છે -દિલીપ ગજજર

ભાદ્રપદ માસના પ્રારંભે મિત્રો આજે એક ગીત રજુ કરું છું..અંતર ભાગ્ય વિધાતા !

ટાઈપ સેટીંગ કરવાને બદલે મૂળ હસ્તાક્ષરી પ્રિન્ટ જ રજુ કરું છું જે બ્લેક પેનથી લખેલ છે.

આપના મૂલ્યવાન પ્રતિભાવની પ્રતિક્ષા કરવી ગમશે.

મને વહેંચવાનો સંતોષ થશે આપને કશુંક માણવાનો

અને જે કંઈ પામવાનું છે તે તો કાવ્યમાં જ સંદેશરુપે કહેવાયું છે

-દિલીપ ગજજર.

મુક્તિ ગઝલ -દિલીપ ગજ્જર

Photo by DG

મુક્તિ ગઝલ

ખીલ્યા છે મુક્ત ફૂલો બાગમાં ચહેરા ગુલાબી છે

નથી ગુલામ કોઈ જિન્દગી કેવી મજાની છે

વતન સંગ્રામની ભૂલાય ના તેવી કહાણી છે

બલિદાનો દીધા છે તેમને સો સો સલામી છે

અમે સૌ મુક્ત શ્વારો ખેંચીએ શાને ખુમારીથી

તજ્યા નીજ શ્વાસ અંતિમ તે અમર નામી અનામી છે

ભગતિસંઘ, વીર સાવરકર, ખુદી, સુભાષ, બિસ્મિલે,

તજી સુખ સેજ સુંવાળી દીધી હોમી જુવાની છે

અહિંસા વ્રત ધરીને હિન્દ છોડોની કરી હાંકલ

ખમી ત્રણ ગોળી ગાંધીએ કહો શી કુરબાની છે

કદીએ જીવતાજી શત્રુનું શરણું ન સ્વીકાર્યુ,

પ્રતિજ્ઞા ચંદ્રશેખરે શબ્દસઃ પાળી બતાવી છે

ફરી તવ કૂખે લઈશું જન્મ ‘વન્દે માતરમ’ કહીને

ચૂમી ફાંસી ભગતસિંગે ગીતા કેવી પચાવી છે

જીવનથી પણ વધુ ઉચું જીવનનું ધ્યેય છે મુક્તિ

‘છું હિન્દી ‘ કહી જતીને પ્રાણની બાજી લગાવી છે

ગુલામી યાતના સ્મરશું તો મુક્તિ મૂલ્ય સમજાશે

‘સ્વ’નું ગુણરાજ્ય લાવીશું સફળતાની નિશાની છે

વિવિધ ભાષા વિવિધ ધર્મે વિવિધ પૂષ્પે ચમન સોહે

પ્રભુ ! ઈચ્છા અમોને ફુલમાળા ગુંથવાની છે

વતનથી દૂર જઈને પણ વતનની યાદ ક્યાં જાતી

વતનની ધૂળ સ્મરતાં આંખડી હરદમ ભીંજાણી છે

-દિલીપ ગજ્જર

વહાલું વતન -રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

વહાલું વતન

બાંધતી ભાવે ભારતી પાવન બંધન

અવતરતા શ્રીપતિ છોડી ગગન

ધીંગી ધરાએ નીપજ્યા અમૂલખ રતન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

પૂર્યા શ્રધ્ધાથી અમે પથ્થરમાં પ્રાણ

ગાયાં અમે સંસારે ગીતાનાં જ્ઞાન

કરુણા અહિંસાથી સીંચ્યાં સ્નેહનાં સીંચન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

સાગરની ભરતી પખાળતી ચરણ

પંખીડાં ગીત ગાઇ કરતાં રંજન

પ્રગટાવ્યાં પૃથ્વી પર પ્રેમનાં સ્પંદન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

હેતથી હિમાળો ગાતો પુનિત કવન

સંપદાથી શોભતાં વગડાને વન

પાવન સરિતાને કરીએ વંદન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

સંતોને વીરોની ભૂમિ આ મહાન

કરતા રખવાળી માની જોશીલા જવાન

સીંચતો ત્રિરંગો કણકણમાં શૂરાતન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

પ્રાણથીય પ્યારી પુનિત ધરતી મંગલ

કરશું વંદન શીરે બાંધી કફન

વટને વચનથી કરશું જતન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

પંદરમી ઓગસ્ટે જૂમે ત્રિરંગો ગગન

અહિંસા આદરથી રેલાવીએ અમન

સંસ્કૃતિની શોભાથી વિશ્વ થાતું મગન

વહાલું વતન મારું વહાલું વતન

રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

વાંસલડી ડોટ કોમ – કૃષ્ણ દવે

Painting by Dilip Gajjar

મિત્રો, ચાલો આજે પરંપરાથી જરા જુદી રીતે કવિમિત્ર કૃષ્ણ દવેનું વાંસલડી ડોટ કોમ ગીત માણીએ,…. જન્માષ્ટમી ઉત્સવ ..પ્રથમ જન્મ અને બીજા જ દિવસે જેનું જીવન ઉત્સવ તરીકે ઉજવાવા લાગ્યું આખું ગોકુળ થનગનવા લાગ્યું તેનું ઘેલું આજ પણ કવિ ગાયકો અને પ્રેમીઓને ભક્તોને આબાલવ્રુદ્ધ સહુને છે..દિને દિને નવં નવં નમામિ નંદ સંભવમ.. એવા કૃષ્ણ આજના સંદર્ભમાં પણ કોમ્પ્યુટર યુગમાં ઈન્ટરનેટ ઉપર વાંસલડી ડોટ કોમ બનીને દોડી આવે છે ત્યારે ઈન્ટરનેટ ઉપર સરફીંગ કરનાર અને બ્લોગર્સનો આનંદ પણ વધી જાય છે… સમય સાથે રહે તે સાધારણ અને સમય કરતાં આગળ વધે તે અસાધારણ..કૃષ્ણ સમય કરતા પહેલાં જન્મ્યા છે તેથી ફ્યુચરાસ્ટીક લાગે છે…

વાંસલડી ડોટ કોમ

વાંસલડી ડોટ કોમ, મોરપિચ્છ ડોટ કોમ, ડોટ કોમ વૃંદાવન આખું,

કાનજીની વેબસાઈટ એટલી વિશાળ છે કે કયા કયા નામ એમાં રાખું ?

ધારો કે મીરાબાઈ ડોટકોમ રાખીએ તો રાધા રિસાય એનું શું ?

વિરહી ગોપીનું ગીત એન્ટર કરીએ ને ક્યાંક ફ્લોપી ભિંજાય અએનું શું ?

પ્રેમની આ ડિસ્કમાં તો એવી એવી વાનગી કે કોને છોડું ને કોને ચાખું ?

ગીતાજી ડોટ કોમ એટલું ઉકેલવામાં ઉકલી ગઈ પંડિતની જાત.

જાત બળી જાય છતાં ખ્યાલ ના રહે ને એ જ માણે આ પૂનમની રાત

તુલસી, કબીર, સુર, નરસૈયો થઈએ તો ઉકલે છે કંઈક ઝાંખું ઝાખું.

એ જ ફકત પાસવર્ડ મોકલી શકે છે જેના સ્ક્રીન ઉપર નાચે છે શ્યામ.

એને શું વાયરસ ભૂસીં શકવાના જેના ચીર પૂરી આપે ઘનશ્યામ ?

ઈન્ટરર્નેટ ઉપર એ થનગનતો આવે, હું કોઈ દિવસ વિન્ડો ના વાખું.

-કૃષ્ણ દવે

તેમના ‘વાંસલડી ડોટ કોમ’ સંગ્રહમાંથી

તે ઓડિઓ આલ્બમનું મને ટાઇટલ બનાવવા મળ્યું હતું જે સદભાગ્ય કહી શકાય.

જન્માષ્ટમી શુભેચ્છા !!

જન્માષ્ટમીની ખુબ ખુબ શુભેચ્છા…..

બાણપણનો ફોટો..માખણ મિસરી લૂટાવતો ફોટો રજુ કરું છું જે વોટર કલરથી પાંચ ફૂટ જેવી સાઇઝ્માં દોરેલ છે..જેવુ આવડે તેવો..ખુબ ત્વરાથી અડધાથી પોણા કલાકમાં તો પુરો….પણ સોળ સોળ વરસથી નજર સમક્ષ રહે છે…ચિત્રકર્તા નથી દેખાતો પણ કાનુડો જ દેખાય છે….

કાનૂડાનો આ ફોટો વોટર કલર, એરબ્રશની સહાય વડે દોરેલ..પ્રથમ ગ્રાફ દોરી પેન્સિલથી એન્લાર્જ કરેલો..આજે પણ તે ઘરની શોભા વધારી રહ્યો છે ઘણા સ્નેહીજન મિત્રોની પ્રશસ્તિ પામેલ છે..અમુક મિત્રોએ તો તેની પ્રત માંગી તો મેં રાજીખુશીથી આપી છે…વિશેષ તો જન્માષ્ટમીના દિવસે જ આ કાનૂડો દોરેલ..ત્યારે જે વાત બનેલ તે યાદ રહી જાય છે..જન્માષ્ટમીના ઉત્સવ નિમિત્તે સ્ટેજ પર આ કાનૂડો રાખવા માટે એક મિત્ર મને લેવા માટે આવેલ.. મિત્ર તો જોતાવેત જ બોલી ઉઠ્યા અને શરત મૂકી કે હું પ્રોગ્રામ પછી ઘરે લઈ જઈશ…ત્યારે અમારી પાસે કાર નહોતી અને સંતાન પણ….જેવો કારમાં લઈ જવા દરવાજો ખોલ્વા વોલ્વો કારનું હેન્ડલ પકડ્યું કે હાથમાં આવી ગયું…તો અમે તો આશ્ચર્ય જ પામ્યા પછી પાછળના દરવાજો ખોલવા હેન્ડલ ખેંચ્યું તો તે પણ હાથમાં..આમ થવાથી હું મારી પત્ની અને મિત્ર તો અવાક થઈ ગયા..એમ થઈ ગયું કે આ કાનૂડાને બહાર નથી જવું….પ્રોગ્રામમાં સ્ટેજ પર ગોઠવેલ ત્યારે અમે મનોમન નક્કી કરલું કે આ કાનૂડો આપણા ઘરે જ રહેશે…પાછા ફરતાં લીફ્ટ માટે બીજી કારની વ્યવસ્થા કરી…જેની કારમાં બેઠા તે કાર પણ થોડી વાર પછી રસ્તામાં બંધ થઈ ગઈ !!!…હું જો કે કોઈ ચમત્કારમાં નથી માનતો..આપણી આંખ સામે છે તે જ જગત અને જીવન જ મને તો ચમત્કારથી ઓછું નથી લાગતું પછી અન્ય તો શી વાત કરવી ? પછી તો અએમ બન્યું કે અમારા લગ્નજીવનના પાંચ વર્ષ પછી આજ સમયાવધિમાં બાલક રહ્યું અને બાલિકારુપે પામ્યા તે અમારી યોગિશા પણ આજે આ કાનૂડાના ચિત્ર જેટલી જ થઈ છે..

કૃષ્ણ પારકા નથી લાગતા પોતિકા લાગે છે, અન્જાન નથી લાગતા સ્વજન લાગે છે, આજે પણ આઉટડેટ નથી લાગતા. ઉપદેશક કરતા સંદેશ દેતા સખા લાગે છે…પ્રત્યેક સાથે જોડાઈ ગયા છે માટે જ તે કંને કંઈ લાગે છે..આ જોડવું જ જાણે કે યોગ છે..માણસ માણસ સાથે વૃક્ષ વનસ્પતિ સૃષ્ટી સાથે જોડાય તો ? જરુરી નથી યોગના અટપટા આસન કરે છે કે નહિ…આ યોગી કયા આસનમાં બેઠેલા જણાય છે ? કદી ઉભેલા તો કદી, રમતા, તો કદી ગોપી સાથે પગ ચઢાવી વાંસળી વગાડતા દેખાય છે..સહજયોગી છે..આજે તો કહેવાતા ધાર્મિક માણસો તમને ઢગલાબંધ પ્રશ્નો પૂછવા લાગશે..કેટલા વાગે ઉઠો..કયા આસન કરો..પ્રાણાયમ કરો છો ? પ્રાર્થના કરો છો ? શું ખાઓ છો ?..ગીતાનું પારાયણ કરો છો ?..કેવું જીવન જીવાય તે અગત્યનું છે…ચૈતન્ય, સ્ફૂર્તી અને ઉત્સાહ કેટલાં છે તે જરુરી છે..જીવન ઉત્સવમય સંગીતમય આનંદમય છે ત્યાં કૃષ્ણ નાચે છે જ…

દિલમાં કોઈની યાદના પડઘા રહી ગયા,-આદિલ મન્સૂરી

ગઝલ

દિલમાં કોઈની યાદના પડઘા રહી ગયા,

ઝાકળ ઉડી ગયું અને ડાઘા રહી ગયા.

એને મળ્યા, છતાંય કોઈ વાત ના થઈ,

ગંગા સુધી ગયા અને પ્યાસા રહી ગયા.

ફૂલો લઈને બાગથી હું નીકળી ગયો,

ને પાનખરના હાથમાં કાંટા રહી ગયા.

આવીને કોઈ સાદ દઈને જતું રહ્યું,

ખંડેર દિલમાં ગુંજતા પડઘા રહી ગયા.

વરસ્યા વિના જતી રહી શિર પરથી વાદળી,

‘આદિલ’ નજર ઉઠાવીને જોતા રહી ગયા

-આદિલ મન્સૂરીના ‘પગરવ’ સંગ્રહમાંથી