મુક્તિ ગઝલ -દિલીપ ગજ્જર

Photo by DG

મુક્તિ ગઝલ

ખીલ્યા છે મુક્ત ફૂલો બાગમાં ચહેરા ગુલાબી છે

નથી ગુલામ કોઈ જિન્દગી કેવી મજાની છે

વતન સંગ્રામની ભૂલાય ના તેવી કહાણી છે

બલિદાનો દીધા છે તેમને સો સો સલામી છે

અમે સૌ મુક્ત શ્વારો ખેંચીએ શાને ખુમારીથી

તજ્યા નીજ શ્વાસ અંતિમ તે અમર નામી અનામી છે

ભગતિસંઘ, વીર સાવરકર, ખુદી, સુભાષ, બિસ્મિલે,

તજી સુખ સેજ સુંવાળી દીધી હોમી જુવાની છે

અહિંસા વ્રત ધરીને હિન્દ છોડોની કરી હાંકલ

ખમી ત્રણ ગોળી ગાંધીએ કહો શી કુરબાની છે

કદીએ જીવતાજી શત્રુનું શરણું ન સ્વીકાર્યુ,

પ્રતિજ્ઞા ચંદ્રશેખરે શબ્દસઃ પાળી બતાવી છે

ફરી તવ કૂખે લઈશું જન્મ ‘વન્દે માતરમ’ કહીને

ચૂમી ફાંસી ભગતસિંગે ગીતા કેવી પચાવી છે

જીવનથી પણ વધુ ઉચું જીવનનું ધ્યેય છે મુક્તિ

‘છું હિન્દી ‘ કહી જતીને પ્રાણની બાજી લગાવી છે

ગુલામી યાતના સ્મરશું તો મુક્તિ મૂલ્ય સમજાશે

‘સ્વ’નું ગુણરાજ્ય લાવીશું સફળતાની નિશાની છે

વિવિધ ભાષા વિવિધ ધર્મે વિવિધ પૂષ્પે ચમન સોહે

પ્રભુ ! ઈચ્છા અમોને ફુલમાળા ગુંથવાની છે

વતનથી દૂર જઈને પણ વતનની યાદ ક્યાં જાતી

વતનની ધૂળ સ્મરતાં આંખડી હરદમ ભીંજાણી છે

-દિલીપ ગજ્જર