હવાને હાથ શું આવ્યું દીપક મારો બુઝાવીને

જીવન કોઇવાર તેનું કારમું વિકરાળ સ્વરુપ આપણે બતાવે છે ત્યારે માનવ વિકટ સંજોગોમાં સપડાય જાય છે ત્યારે કોઈ પડખે ઉભુ રહેનાર શોધ્યું નથી જડ્તું ત્યારે મહેફિલની વાહ્વાહ કે વિવેચકોનો ચંચૂપાત કે નોંધ લેનાર સાહિત્યકાર પણ ત્યાં નથી હોતા સમાજ સુધારકો લોકો ધર્મધુરંધર ઉધારકો કોઈ નથી હોતા કે મફતિયા સલાહ દેનારાં..ન સહેવાય ન રહેવાય તેવી ભરખી લેનારી એકલતા માત્ર હોય છે… તેવી ઘટ્ના હદય પર છોડી જાય છે એક અસરકારક અનુભવ અને કદી તેવા અનુભવમાંથી સર્જાય છે કાવ્ય તે કવિને આપણને કશું કહી જાય છે…..

ગઝલ

હવાને હાથ શું આવ્યું દીપક મારો બુઝાવીને

અમે રસ્તે  કરી ‘તી રોશની ખુદને જલાવીને

તમારી  હાજરીમાં મોસમોનાં  રંગ બદલાતા

હવે તો પાનખર સુક્કી સરે આંસુ  વહાવીને

રહે ક્યાં પ્યાર તારા પર કરી ધન વિશ્વનું ભેગું

કરે જ્યાં માંગણી લોકો  તને મસ્તક નમાવીને

જીવન લીલું બનાવી નમ્ર થઇ આભાર ના માંગે

તને  કઈ  ભાન આવ્યું  માનવી  વૃક્ષો  કપાવીને

કરે છે વૃક્ષની વાતો ‘કા   થડને  મૂળથી  કાપી

બુરી દાનત હશે તેની ફળો પર હક જમાવીને

હજી વિશ્વાસ જ્યાં બેઠો પ્રભુ ને માનવી ઉપર

કરે છે   જુલમ  કેવા  મુજની  શ્રદ્ધા  ઉડાવીને

કદી ભોંયે પડયાને આભની વાતો નહી શોભે

ધરાને ભાર  લાગે  પાપનો  બોઝો  ઉઠાવીને

ચહાના કપ પુરતી  ચાહની  વાતો  ઉપરછલ્લી

કશો  ના બોધ પામ્યાં તત્વની ચર્ચા  લંબાવીને

જીવનના ઉત્સવોના ગીત જો પંખી સદા ગાતા

તને ગીતો સ્ફુરે ક્યાંથી  જીવન  તેનું  હણાવીને

ડૂબેલો  માનવી  છું આપ ચાહો તો ડુબાડી  દઉં

કિનારે હાથ શું આવ્યું ‘દિલીપ’ જીવન વિતાવીને

-દિલીપ ગજજર

Advertisements

કોણ મહેકાવી શકે ? -‘મહેક’ ટંકારવી

પ્રિય મિત્રો, આજે આપની સમક્ષ બોલ્ટન ના શાયર જ. ‘મહેક’ ટંકારવીની ઉમદા ગઝલ રજુ કરુ છું..જેઓ યુ.કેમા રહી ‘ગુજરાતી રાઈટર્સ ગિલ્ડ’ના માનદ સ્થાને રહી ગુર્જરી સાહિત્ય સેવાકાર્યમાં ચાર ચાર દાયકાથી અવિરત સંલગ્ન છે ગુજરાતી ભાષાન્તર અને ટાઈપસેટીંગ નું કાર્ય પણ તેઓ ઉત્તમ રીતે કરે છે. તો આવો આપણે તેમની ગઝલ માણીએ જે તેમના પ્યાસથી પરબ સુધી…સંગ્રહમાંથી લીધેલ છે….-દિલીપ ગજજર

કોણ મહેકાવી શકે ?

આ સફરમાં  હોશિયારી  કામ  ના  આવી  શકે

પ્રેમમાં  પાગલપણું  રસ્તાઓ  બતલાવી   શકે

ધૂળ  માથામાં  અને  આ  ચીંથરેહાલી  તો  જો

કોણ   જઈને  તારા  દીવાનાને  સમજાવી  શકે

ક્યાં  છે  એવા  મરજીવા  ડૂબીને  જે તરતા રહે

બિંદુની  ઓળખ  કરાવી  સિંધુ  બતલાવી  શકે

વાંસળીની જેમ  ખાલી  થઇ  ગયા તો શું  થયું

હોય  છિદ્રો  બંધ  તો   ના  સૂર   રેલાવી   શકે

સંગમાં  ખૂશબોના તો  એ  બે  ઘડી  મ્હેંકી ઉઠે

ફૂલ  કાગળનું  હો , કાયમ  કોણ  મહેકાવી શકે

ઘરના  દરવાજા  બધા  ખુલ્લા મૂક્યા તો શુ  થયું

દિલના દરવાજે હો તાળું, કોણ ત્યાં આવી  શકે

ધૂળ  એ  રસ્તાની  ઝીણી  જેમણે કીધી ‘મહેક’

એજ  રસ્તો  તમને  એના ઘરનો બતલાવી શકે

-મહેક ટંકારવી

gwg@mahek.co.uk, પ્રકાશિત કાવ્ય સંગ્રહ -પ્યાસ (૧૯૭૨), તલાશ (૧૯૮૦) અને,…પ્યાસથી પરબ સુધી (૨૦૦૬)