નિસ્વાર્થ નિર્મલ સ્નેહની ઝરણાની ધારા બા હતા

परे च न विजानन्ति मयमेत्थ यमामसे,

ये च तत्थ विजानन्ति ततो सम्मन्ति मेघगा.

हम सभीको एक दिन यहां से जाना है, इस तथ्यको सामान्य लोग नही जानते

जो ईस तथ्यको जानते है, उनके सारे कलह( विकार) शान्त हो जाते है…

-बुद्ध वचन. धम्म पद

 

નીકટ્વર્તી સબંધીના બા ની અંતિમ વિદાય વેળાએ..

નિસ્વાર્થ નિર્મલ સ્નેહના ઝરણાની ધારા બા હતા

પથ્થર હૃદયના રણમહીં  કરુણા ફુવારા  બા હતા

પૈસે ટકે રંગે રૂપે ઊંચા ઘણા સંપતથકી

દેખાવ ને પૂછો નહિ સંસકારે સારા બા હતા

સંતાન જગદંબાના સહુ  મારું કે તારું સ્થાન શું ?

નિજના ગણી ઉછેરતા તુલસીના ક્યારા બા હતા

સંસારના સાગર મહીં વિષમય કોઈ વિષયી કોઈ

મમતામયી અમૃતમયી અમ સૌના પ્યારા બા હતા

સંસારના સંતાપમાં સતસંગ  સતત કરતા રહ્યા

સીધા સરળ જે શાંતા બા નામે અમારા બા હતા

જે આજ અંતિમ વાર  દર્શન દઈ અને ચાલ્યા જશે

જાતા પરમ ધામે તે આશિષ આપનારા બા હતા

અંતિમ પળે પણ આવકારો આપતા મીઠો સદા

આપી ગયા છાયા શીતલ ઈશ્વર દુલારા બા હતા

આખર તજી  દઈ ઘર ને નશ્વર દેહ કાંધે જાય તે

દુ:ખી સ્વજન ને નિજ સહારો આપનારા બા હતા

-દિલીપ ગજજર

મૂછો હોય તો હોય કાકાના જેવી !

 

બહુ ઓછા લોકો હસે ને હસાવે

મળે ચાર હાથો ને ચોષઠ ખિલાવે

પરાયા દુ;ખે સહુ હસી પણ  ઉડાડે

કલાકાર ખુદપર હસીને હસાવે

દિવાળી ધૂળેટીના તહેવાર તો પણ

વગર વાંકે માતમ  ઘણા જન મનાવે

સ્વયં સુધર્યા વિણ ઘણા જગ સુધારે

જાણે પાઠ પોપટ બીજાને ભણાવે

કોઈ જાદુ મંત્ર  ને માથા ધૂણાવી

ભલા લોકને ઠગ તો મૂરખ બનાવે

રુદન જાણે કોઠે પડી ગયું છે એવું

કોઈ જો હસે લોક પાગલ ઠરાવે

જગત છોડી જાતાં રડે તે તો સમજ્યા

તરત જન્મતા છોરુને પણ રડાવે

ગ્રહો હસ્ત રેખા બતાવી દે જોષી

નડે ખુદ સ્વયંને તે ક્યાંથી બતાવે

કાકાનો કેકારવ કવિનો ગુંજારવ

દવા કાઠીયાવાડી દઈ દઈ હસાવે

મૂછો હોય તો હોય કાકાના જેવી !

મૂછો તે નકામી જે છોરા ડરાવે

જ્યાં અંતરનો વૈભવ કોઈ ના જુએ ત્યાં

‘દિલીપ’ શાયરી વિણ બીજું શું સુણાવે ?

દિલીપ  ગજજર

ચિત્ર વિમલ જોશીનું છે અર્થાત કરસન કાકાના પાત્ર થી જાણીતા લેસ્ટરના ખુબ લાડીલા યુવાન કલાકાર છે

ગઝલ ત્રિવેણી…..ત્રણ ગઝલકારોની એક સહિયારી ગઝલ

મિત્રો, તાજેતરમાં અમારે ત્રણે ગુર્જરીગઝલ ને કારણ નજીક આવવાનું બન્યું..અને યુ.એસ.(Lake Park )સ્થીત શિતલ જોષીને આ વિચાર આવ્યો..તેમને મોક્લી આપેલ ગઝલ ત્રિવેણી સહર્ષ રજુ કરું છું..આશા છે આપ આ ઉગતા શીતલના પ્રયોગને પ્રતિભાવ આપી  બિરદાવશો.

ગઝલ ત્રિવેણી…..ત્રણ ગઝલકારોની એક સહિયારી ગઝલ

કામ ને બસ કામ  છે

કયાં અહી આરામ છે

હોઠ પર એક નામ છે

હૈયે  તેથી  હામ  છે

નાંખ સાકી તું હજી

આ અધૂરો  જામ  છે

મળ સમયની પાર તું

જયાં ન સુબ્હ-શામ છે

મારા માટે  ખાસ  તું

બીજુ બધ્ધું આમ છે

આપનો સૂરજ ઉગે

મારે ઢળતી શામ છે

એની કાતિલ આંખથી

જગમાં કત્લેઆમ  છે

માત્ર  એના  સ્પર્શથી

આ ગઝલ ગુલફામ છે

રૂપથી  રોશન  પ્રિયે

મારી સુબ્હો-શામ છે

ઓઢણી ફરકે કદી

રાહ જોતું  ગામ  છે

કેમ આવું તુજ ગલી

ત્યાં તો ચક્કાજામ છે

યાદ નૂં સ્ટેશન અલગ

ટ્રેન છે ના ટ્રામ  છે

તું નથી સપના નથી

ખેલ બસ તમામ છે

સુખ દુઃખથી છે પરે

તે પરમનૂં  ધામ  છે

આગવી ઓળખ નથી

નામ જ સર્વનામ છે

છે ગઝલ કાબા અને

ગઝલ કાશીધામ છે

વ્હેમનું ઓસડ નથી

લાવ ઝંડુ બામ છે ?

કામ પણ ઉત્સવ બને

એજ મારુ કામ છે

જયાં વસે ‘બેદારજી’

એ ગઝલનું ગામ છે

કેમ ઝળહળશે ‘દિલીપ’

દીપનો    દમ્મામ    છે

છે  અલગ અંદાજનો

‘શિતલ’ ફકત નામ છે

-બેદાર લાજપુરી / દિલીપ ગજ્જર / શિતલ જોશી

Autumn at Victoria Park, Leicester UK photo by DGajjar 16th Nov.2010

ભાગ્ય વિધાતા-કાવ્ય પઠન, દિલીપ ગજજર.

Background Drawing and Airbrush work by myself.