मदभावो मानसा जाता

मदभावो मानसा जाता एषाम  लोक ईमां  प्रजा :

 ગઝલ :-

હૈયે હૈયે લાગણીનાં સાત સાગર ઘૂઘવે

ઓટભરતી વૃત્તિનાં મોજાં  ઉછળતાં  સૂચવે

સો શરદ જાણે વિતી દિલ આજ ઝૂમી ઉઠીયું 

લાગણીના બાગમાં એક ફૂલ ખીલી ઉઠીયું 

પ્રેમની એક ડાળ જ્યાં પંખીનું મીઠું ગાન છે

પ્રેમના  પરિવારમાં ક્યા માનવી અપમાન  છે

સૃષ્ટિ માં સરવાને સારું સૌનું સરખું સ્થાન હો  !

સર્વ સર્જન સાથ સર્જકનું સદા સન્માન હો   !

નિજના દુર્ગુણ શું દર્પણ નથી દર્શાવતો ?

કોઇપણ  સત્કાર્યમાં  ઉત્સાહ  કાં ન આવતો ?

ધર્મ જ્યાં બાધા નથી ત્યાં  કોઇપણ નફરત નથી

માનવી ને  કેમ બનવા માનવી  ફુરસત નથી

ખુલશે નાં લોભના ભંડારીઓનાં  બારણાં

કામ ક્રોધ ને નર્ક ના ખુલ્લાં જ અંતે બારણાં

પ્રેમ કરવાના  ગુના પણ માફ તેને ના કર્યા

પ્રેમીઓ જાલિમ જગતથી  કોઈ દિવસ નાં ડર્યા

છીછરાં  પ્રતિબંબમાં  સંબંધનાં સૌ  ચિત્ર છે

જો મળો તો મિત્ર છે  જો ના મળો તો શત્રુ છે

સૃષ્ટિ તેની જોવા દિવ્ય દૃષ્ટિ લો દિલીપજી 

સારઅસાર ના સાધિયો તો ભરખી લેશે કાળજી

-દિલીપ ગજજર,લેસ્ટર

18/2/2013