આત્મ પરિચય !

જાણું છું કે આત્મ પરિચય સંસ્કૃતી નથી

મુજ વગર તો આપને કહેનાર કો વ્યક્તિ નથી

કોઈ ના આિત્મક સફરને પૂર્ણતઃ જાણી શક્યું

કોઈ  કંઈ જાણી શક્યું પરિચય ફકત આપી શક્યું

આગ બાળી ના શકે, ભીંજવે ન જળ તે આત્મા

કોઈથી દેખાય ના, પરખાય ક્યાં પરમાત્મા ?

મનભરી નિરખી શકો ચૂમી શકો તે મીત છું

ગઝ્લથી ભિંજવી શકુ દિલ પ્રીતનું હું ગીત છું

થાય છે  સંકોચ મનમાં શં લખું મુજ્ના વિષે

આજ સુધી હું ફકત લખતો રહ્યો સહુના વિષે

તાત હરગોવિન્દ માતા શાન્તા સંસ્કારી ખરે

ડાળ ગુર્જર પુત્ર અંતિમ થઈ દિલીપ આવ્યો ઘરે

ઓગણીસો સાઠ કેલોદ ગામ પ્રાંગણ જન્મયો

દશ વર્ષો બાદ અમદાવાદમાં આવી વસ્યો

પાંચ વર્ષ કોલેજના સી.એન માં પુરા કર્યા

જીન્દગીમાં ચિત્રના કામે વિવિધ રંગો પુર્યા

સાત વર્ષ ગ્રાફિક્સનો વ્યયસાય મહેનતથી કીધો

યુ.કેની સુંદર પરીએ હાથ મુજને દઈ દીધો

લેસ્ટરમાં ઓગણીસો નેવુમાં આવી વસ્યો

મલ્ટીકલ્ચર શહેરમાં કંઈ કેટલુયે હું શિખ્યો

જ્યારથી હું નાઈટનના પાર્કમાં ફરતો થયો

પ્રકૃતિથી પ્રેરણા પામીને હું લખતો રહ્યો

‘વનમહીં વિહરતાં ધીમે ધીમે’ ઉંડે ઉતર્યો

કાવ્યનો સંગ્રહ પ્રથમ તે નામથી પ્રગટ કર્યો

એક સાંજે ગુણવંત શાહના વ્યાખ્યાનમાં

ગુજરાતી લિટરેચર્ સંસ્થા આવી જાણમાં

કાવ્ય અછાંદસ હું લખતો હતો મુજ ઢંગમાં

જ્યાં મળ્યા બેદાર ત્યાં લખતો થયો હું છંદમાં

તે પછી મૌલિક મુજ કૃતિ સદા કરતો રહ્યો

યુ.કેના મુશાયરામાં ગઝ્લ હું ગાતો રહ્યો

સત્યનું દર્શન થયું વિવેક ભીતર દીપમાં

કહી દીધું ગઝ્લો થકી સંગ્રહ ‘અંતરદીપ’માં

ખુબ અપમાનો સહ્યા સન્માન કંઈ ચાહ્યું નથી

સત્ય ઉચ્ચાર્યુ છતાં પરિણામ કં ઈ આવ્યું નથી

જે મળી તેવી ગમી ખિલતી રહી છે જીન્દગી

પી રહ્યો મધુર-રસ પાતી રહી છે જીન્દગી

એટલું સારું થયુ આ બ્લોગનું માધ્યમ મળ્યું

કાવ્ય ને સાહિત્યથી થોડુઘણું જીવતર ફળ્યું

આ સફરના સાથીઓને યાદ કરવાના સદા

દ્વેશ  દૃષ્ટિ રાખનારા દૂર રહેવાના સદા

હાં ,હવે વિનય કવિ ચાલ્યા ગયા છે દેહથી

ક્યાં અહી આદિલ મળે, તે પણ મળે છે શબ્દથી

એક દિવસ હુંય પણ સરકી જઈશ આ કાળથી

બ્રહ્મ્ની આરત  ઉતારીશ  શબ્દ  કેરા  થાળથી

સંસ્કૃતીને રક્ષવાનો નમ્ર હેતુ છે અહી

ગુર્જરી શણગારવાનો ઉચ્ચ હેતુ છે અહી

– દિલીપ ગજજર, લેસ્ટર